Gwasi Siki is Surinaams en het betekent lepra, melaatsheid. Gwasi Siki vertelt het levensverhaal van vijftien Surinaamse mensen die lepra hebben gehad. Deze verschrikkelijke ziekte heeft ze lichamelijk verminkt en heeft hun levens geruïneerd. Maar steeds opnieuw hebben ze de kracht en de moed gevonden om op te staan en verder te gaan. De boeiend geschreven levensverhalen van deze krachtige persoonlijkheden zijn zowel interessant voor Surinamers als voor Nederlanders - de verhalen spelen in Suriname, maar ze zijn doorspekt met talloze Nederlandse ingrediënten: taal, cultuur, religie, bestuur. In Gwasi Siki brengen ex-leprapatiënten beide gemeenschappen dicht bij elkaar. Het boek is op initiatief van Paul Spapens (1949) tot stand gekomen. Deze journalist en publicist bezocht Suriname in 2009 voor de eerste keer. Hij was in dit land als gevolg van zijn betrokkenheid bij Peerke Donders, de Nederlandse missionaris die in de negentiende eeuw 27 jaar onder melaatsen werkte. In Suriname maakte Paul Spapens kennis met een aantal ex-Hansen, zoals voormalige lepralijders in Suriname worden genoemd. Onder de indruk van hun levensverhalen, besloot hij een boek te schrijven over hoe het is om zwaar ziek te zijn, door de samenleving verstoten te worden, een leven te verliezen en tegelijk een leven te leven. De foto's in Gwasi Siki zijn gemaakt door de beroepsfotograaf Jan Stads (1959). Met zijn feilloos registrerende camera vertelt hij een vaak gruwelijk, maar altijd diep menselijk verhaal. Werk van Jan Stads is in tal van boeken gepubliceerd. Tijdens hun werkbezoek aan Suriname werden de schrijver en de fotograaf door het land gegidst door Glenn Doekhi. Met zijn warme Surinaamse charme droeg hij er mede zorg voor dat Gwasi Siki het boek is geworden waarvoor het is bedoeld: een krachtige uitdrukking van respect in woord en beeld voor mensen die lepra letterlijk hebben overleefd.
C7 -Paul Spapens
CN - 130.1 SPA b CY - Tilburg ET - 1st ed. LA - dut N2 -Gwasi Siki is Surinaams en het betekent lepra, melaatsheid. Gwasi Siki vertelt het levensverhaal van vijftien Surinaamse mensen die lepra hebben gehad. Deze verschrikkelijke ziekte heeft ze lichamelijk verminkt en heeft hun levens geruïneerd. Maar steeds opnieuw hebben ze de kracht en de moed gevonden om op te staan en verder te gaan. De boeiend geschreven levensverhalen van deze krachtige persoonlijkheden zijn zowel interessant voor Surinamers als voor Nederlanders - de verhalen spelen in Suriname, maar ze zijn doorspekt met talloze Nederlandse ingrediënten: taal, cultuur, religie, bestuur. In Gwasi Siki brengen ex-leprapatiënten beide gemeenschappen dicht bij elkaar. Het boek is op initiatief van Paul Spapens (1949) tot stand gekomen. Deze journalist en publicist bezocht Suriname in 2009 voor de eerste keer. Hij was in dit land als gevolg van zijn betrokkenheid bij Peerke Donders, de Nederlandse missionaris die in de negentiende eeuw 27 jaar onder melaatsen werkte. In Suriname maakte Paul Spapens kennis met een aantal ex-Hansen, zoals voormalige lepralijders in Suriname worden genoemd. Onder de indruk van hun levensverhalen, besloot hij een boek te schrijven over hoe het is om zwaar ziek te zijn, door de samenleving verstoten te worden, een leven te verliezen en tegelijk een leven te leven. De foto's in Gwasi Siki zijn gemaakt door de beroepsfotograaf Jan Stads (1959). Met zijn feilloos registrerende camera vertelt hij een vaak gruwelijk, maar altijd diep menselijk verhaal. Werk van Jan Stads is in tal van boeken gepubliceerd. Tijdens hun werkbezoek aan Suriname werden de schrijver en de fotograaf door het land gegidst door Glenn Doekhi. Met zijn warme Surinaamse charme droeg hij er mede zorg voor dat Gwasi Siki het boek is geworden waarvoor het is bedoeld: een krachtige uitdrukking van respect in woord en beeld voor mensen die lepra letterlijk hebben overleefd.
PP - Tilburg PY - 2012 SN - 978-94-6032-016-3 EP - 189 p. TI - Gwasi Siki : levensverhalen van Surinaamse mensen die lepra hebben gehad ER -